Монголбанкаар дамжуулж эдийн засаг руу 10 их наяд төгрөг оруулахыг бол 110% дэмжиж байгаа. Учир нь сүүлийн 3 жил Монголбанкнаас хэт хатуу мөнгөний бодлого явуулж эдийн засагт байсан бүх мөнгийг ТБҮЦ-аар өөр лүүгээ татсан. Үр дүнд нь эдийн засаг борцлогдсон. Ажилгүйдэл нэмэгдэж, компаниуд дампуурсан. Эдийн засаг дахь цусны эргэлт буюу мөнгөний эргэлтийг нь хав дарснаар эдийн засаг хатангиршсан.

Хожуу ч гэсэн Монголын төр алдаагаа олж харсан. Одоо ингээд эдийн засгаасаа мөнгө татах биш харин эдийн засаг руугаа мөнгө оруулъя гэсэн шинэ бодлогоо зарлалаа. Зөв! Ингэхээс өөр аргагүй. Эдийн засгийн сэхээний байдалтай ч биш бүр үхлүүт байдалтай байна. Мөнгөний эргэлтийг нэмэгдүүлж байж л эдийн засаг бүр сэргэдэггүй юмаа гэхэд ядаж бага зэрэг засал авна. Гэтэл нэг асуудал бна. Дээрх бодлогыг хэрэгжүүлэхийн өмнө Монголбанк маань Төвбанкны үнэт цаасны хүүгээ тэглэх учиртай юм /эсвэл дор хаяж эрс буулгах/ Тэгэхгүй бол эдийн засаг руугаа мөнгө орууллаа ч тэр мөнгө нь аж ахуйн нэгжүүд дээрээ очихгүй буцаад л ТБҮЦ-руу очно. Үүнийг хүүгийн арбитраж гэдэг юм. Бүр ямар ч эрсдэлгүй арбитраж үүсч үр дүнд нь хэдхэн хүн л завшаад өнгөрөх юм. Тодорхой жишээгээр тайлбарлая. Хөтөлбөрийн хүрээнд компаниуд 3% хүүтэй зээл авна. Тэр компанид 2 сонголт үүснэ. Эрсдэл хүлээж бизнесээ эхлүүлэх үү эсвэл ямар ч эрсдэлгүйгээр тэр мөнгөө аль нэг банкинд 3.5-5.5% хүүтэйгээр хадгалгуулах уу гэж. Банкууд тэр мөнгийг ямар ч асуудалгүй авна. Учир нь банкуудад ямар ч эрсдэл байхгүй. Тэд цааш нь дамжуулаад Монголбанкинд 6% хүүтэйгээр өгчихнө. Монголбанк эдийн засагт байгаа ямар ч мөнгийг 6% хүүтэйгээр авна. Ингээд эцсийн үр дүнд нь улс хохироод дуусна. Дунд нь цөөхөн хэдэн хүн хэдэн зуун тэрбумаар нь арбитражын ашиг хийнэ.